Mikołaj Rej (1505-1569) – poeta, prozaik, dramaturg,tłumacz, teolog epoki renesansu; zwany ojcem literatury polskiej, ponieważ jako jeden z pierwszych pisarzy wybrał polszczyznę na główny język twórczości. Kształcił się na Akademii Krakowskiej; popierał reformację (wyznawca kalwinizmu), poseł na sejm. W swoich utworach głosił pochwałę życia pracowitego, uczciwego, zaangażowanego społecznie, zgodnego z prawami natury. Autor m.in. dialogu Krótka rozprawa między trzema osobami: Panem, Wójtem i Plebanem, tzw. Zwierciadła, zawierającego Żywot człowieka poczciwego oraz zbioru krótkich satyrycznych wierszy – Figlików.